Kar Kraliçem Şiiri - Yahya Kaydul

Yıldızların bile kaybolduğu,
Karanlık bir sonbahar gecesindeyim.
Hafif yağan bir yağmur var!
Gökyüzünde aşk melekleri ağlıyor sanki.
Öylesine huzur veren bir yağmur,
Bütün dertlerimi alsın diye
Sırılsıklam olana kadar dolaşıyorum
Başıboş bir halde bir iki avareyle...
Gözlerinde çaktığını zannetiğim şimşekler...
Aslında gökyüzündeki uyanışa bir işaret..
' Hey İnsan Gülümse, Yakaladım Seni,
Ömrünün Bir Fotoğrafını Çektim' der gibi,
Bir bir patlıyor gökyüzünde...
Durup seyretmeye başlıyorum bu ziyafeti.
Aşıklar kahvehanesinde toplanmış ozanların atışması gibi...
Bir o buluttan bir bu buluttan çakan şimşekler,
Aydınlatıp duruyor gökyüzünü..
Sanki sıra bende dercesine üzerime geliyorlar...
Bütün Sessizliği;
' Ben Sizden Değilim Gelmeyin Üzerime ' diyerek
...................... Ben bozuyorum..!
Aslında bakarsan bende onlardanım...
Onların su damlaları benim gözyaşlarım..
Onların Şimşekleri benim feryatlarım..
Onların Gökyüzü benim için hep sen vardın...! !

Gökyüzünü Kaybetmiş Bir Bulut,
Çaresizce Ne Yapardı Bilmem Ama
.......Ben Hala Seni Arıyorum....***KAR KRALİÇEM***