Kar Düşmüş Yoluna Şiiri - Emrullah Çelik

Ayazda büyüyen Aşikâr.
Bir yanın ateş gibi yanar.
Hep aynı yerde, bana Aşikâr.
Hangi dağa sorayım seni.
Bir yanın susar, duymaz beni.
Zaman döner içimde.

Kar düştü yoluna Aşikâr.
Ömrün ilk nefesinde.
Keder yazdı hecesine.
Bir ışık sızdı gecede.
Yürek tutuştu sert ayazına.
Gölge indi kapına.
Yıllarca aradım gizliden
Bir rüzgârın omzunda.

Ayazda büyüyen Aşikâr.
Bir yanın ateş gibi yanar.
Hep aynı yerde, bana Aşikâr.
Hangi dağa sorayım seni.
Bir yanım susar, duymaz seni.
Zaman döner içimde…
Hep aynı yerde, Bana Aşikâr.

Ana sesi kömür oldu.
Düştü içimin oyasına.
Bir türküdür yürüttü seni.
Kışın ağır ayazına.
Yorgun çocuk dizlerinde.
Saklı kaldı yarınların.
Ben içimin kuytusunda.
Seni aradım yıllardır.

Ayazda büyüyen can.
Gözlerimde tüter adın.
Dünya dar gelir bazen.
Kuytusunda genişlersin.

Bir ömür yük bindirdiler.
Daha çocukken omzuna.
Her sözünde yağdı yağmur.
Her hecende açtı bir yara.
Karanlık çöktü bazen.
Sen üşüdün kimsesiz.
Ben seni her nefeste.
Yeniden kurdum içimde giz.

Ayazdan geçer insan.
Yüreğe varınca ısınır mı?
Sen karın bağrında bir çiçek.
Ben köklerinde kırık dua.
Sen donan çiçeğe nefes.
Ben kedere, Aşikâr.

Dağlar indi üstüne.
Gece çöktü sızına.
Bir nefes arar oldun.
Kışın orta yerinde.
Gidenlerin sınandığı yerde.
Aşikârım.

Rüzgâr bile ağlar derdine.
Ayazda büyüyen can.
Hangi derde sorsam seni.
Göğsümün sıcak nefesi.
Sen zamanın kıyameti.
Ben düşerim sana Aşikâr.

Bu gece bir gölge düştü gönlüme,
Yıldızlar sustu, adın doldu dilime.
Dökülür içimin kırık harmanı,
Geceden bir yol düşer alnıma,

Ayazda büyüyen Aşikâr.
Bir yanın ateş gibi yanar.
Hep aynı yerde, bana Aşikâr.
Hangi dağa sorayım seni.
Bir yanın susar, duymaz beni.
Zaman döner içimde.