Kar Şiiri - Latif Gökdağ

Lambalardan ve bacalardan evvel
Uyandım da sana baktım
Islık çalan eski bir pencereden
Sabaha kadar görünmez bir el
Dokumuş nakışsız bembeyaz kilim
Tavşanlar kalkıp gitti gözlerimden
Acaba hangi bohçada ki eldivenlerim
Ya içi yünlü çizmelerim…

Ezan sesiyle uyanır anacığım
Yakar sobayı elleri titreyerek
Dudakları kıpır kıpır
Duaları salkım salkım
Bakar güvercinler ürkek ürkek

Bugün bir şubat
Kırk yıldır yuvarlanan bir hayat
Kayarak kırk basamaklı merdivenden
Portakal kokulu çocukluğuma vardım
Biliyorum hükmü yok geçen yılların
Yağmur ve sen hep aynı yaştasın