Kar Şiiri - Selda Erşahin

KAR
Şimdi kış yaklaştı,

üşüyecek mi elleriniz?

Yüreğinizin üstü açık mı hâlâ?
Bir sevgili, bir eş, bir dost ister mi canınız

soğuk bastığında sokaklara?
Artık eskisi gibi yağmıyor kar bu şehre.

Belki de utanıyor sizden,

çünkü iyilik dökülmüyor ellerinizden,

çünkü sevgiyi çoktan unuttunuz,

bir kış günü gibi soğuksunuz birbirinize.
Yine de sen yağ, ey kar,
çocuklar için…

Onların kalbi, elleri tertemiz,
ve sıcacıktır gülüşleri.
Bahçelerine kardan adam yapsınlar —

tıpkı bizlere benzeyen,
ama bizden daha canlı,
bizden daha masum.
Belki o zaman,
bakar bakar da,
bir parça utanırız.