Kar Şiiri - Murat Karatekin

Kar bu garip bir örtü
Kaplamasada zamanı,
Beyaz bir sonsuzluk gibi
Sardı insanlığı.
Beyaz bulutlar inmişti sanki,
Gök yer olmuştu,yer gök.
Birtek karmaşalar kaldı bize.
Zamansa hep olduğu gibi,
Akıp giden bir nehir içinde.
Bir beyaz kartopu elimde
Sonsuzluğa bırakılmış
Bir nokta gibi sadece
Insanlarda öyle,
Saf ve beyaz olmasalar bile.
Karlar eridi karıştı sonsuzluğa
Karatoprak karşımızda,
Bütün renkleri ile.

Bizde eriyeceğiz birgün
Renklerimiz ayırt edilmesede…

MK…