Kaptan Şiiri - Baki Ortak

KAPTAN

Kaptan…
Jandarmalar gelmeden
Gidelim buralardan
Etrafımız kuşanmadan
Yakalanmamız an meselesi,
Gidelim kaptan.

Vakit dediğin şey
bazen bir kurşunun namludan çıkışı kadar kısa
bazen de bir ömür boyu ertelenmiş bir kaçıştır.

Şimdi
rüzgâr tersinden esiyor
deniz bile susarak bakıyor yüzümüze.
Kıyılar tanıdık
ama hiçbir liman bizi tanımıyor artık.

Gidelim kaptan,
haritaların yalan söylediği
saatlerin durduğu
insanın adını unuttuğu yerlere gidelim.

Bu şehir
bizi her sabah biraz daha sürgün ediyor.
Duvarları dinliyorum geceleri
isimlerimizi fısıldıyor muhbir gibi.
Sokaklar dar
gölgeler uzun
ve sevda artık
saklanması gereken bir suç.

Kaptan…
Sevmek burada
kayıtlara geçiyor.
Bakışlarımız fişlenmiş
ellerimiz mühürlü
dudaklarımız kelepçeli.

Yakalaınırsak eğer
zindana atarlar bizi
taştan değil
umut yokluğundan yapılmış zindanlara.
Güneş girmez
ama pişmanlık hep aydınlıktır orada.

İnat etme kaptan
kaderle pazarlık olmaz.
Bu toprak
çok sevdiğini mezara
çok doğruyu sürgüne yollar.

Ben sevdayı
bir kadının saçında değil
bir göç yolunda öğrendim.
Arkamızda bıraktığımız her adım
önümüzde büyüyen bir hasret oldu.

Sürgün dediğin
yalnız yer değiştirmek değildir kaptan
insanın kendi içinden kovulmasıdır.
Aynaya baktığında
kendi yüzüne yabancı kalmaktır.

Ama yine de
gidelim.
Kimsenin adımızı sormadığı
kimliğimizi sevdamızdan tanımadığı
başka ellere…

Orada belki
sevda suç olmaktan çıkar
insan insan kalır.
Belki bir sabah
korkmadan uyanırız.

Eğer dönemeyeceksek
bırak ardımızdan sadece
rüzgâr geçsin
ve bir çift iz kalsın kıyıda.

Çünkü ben
ne zulmün tarafıyım
ne saltanatın sofrasında tokum.

Ben
yalnızca seven
yalnızca direnen
yalnızca kul olanım.

Ve bilinsin kaptan,
bu dizeler
bir kaçışın değil
bir hakikatin kaydıdır.

Adımı sorarlarsa
ne sürgün de
ne zindanda
yüksek sesle söyle:

Ben bir kulum,
adım Kul Ortak.

KUL ORTAK