Kaptan Şiiri - Boran Arslan

Yorgun hissediyorum ustam yorgun
Yeni limanlara çıkamayacak kadar yorgun
Tekrardan bir kaptanın denize gemisini çıkaramayacak kadar yorgunum ustam

kalbim senin aşkın gibi olan fırtınalara esir düşecek kadar yorgun

Yeni limanlara çıkamayacak kadar yorgunum ustam
Gözlerim yorgun sözlerim yorgun bedenim Kendisinden yorgun
Yorgunum ustam yeni insanlar farklı yüzler görmeye yorgunum ustam

Ne güneş her sabah doğmayı unutabilmişti
Nede rüzgarlar aşk esintisini unutabilmişti
Benim seni unutabilmem için güneşin her sabah doğmayı rüzgarlarda esmeyi unutması gerekirdi

Yorgunum ustam yorgun
Kederlerime sahip çıkamayacak kadar yorgun
Bavulumu toplayıp gidemeyecek kadar yorgunum

Ne yeni limanlara ne yeni sahillere gidebilecek
Nede gözlerinden vaz geçemeyecek kadar yorgun

Belkide sevginle boğuşmaktan yoruldum ellerim ellerine değmesede hasretine uğraşmaktan yorgunum yorgunum ben ustam

Şiirlerimin mısra aralarında seni aramaktan yorgunum ustam tutup götürsen uzaklara kimsenin olmadığı mutlu uzak diyarlara