beni değil de yalnızlığını sevdiğine
öyle inanmıştım ki
yol ayrımına geldiğinde sevda
tuttum elinden onu
katıksız kardeş sevgisiyle giydirdim
otur dedim karşıma
çok söyledim
çok dinledim
sonunda ikna ettim ama
artık sadece saygı duyduğuna sana
kalbimi kırılmaz saf çelikle kapladım
gözlerimi ateş geçirmez perdeyle kapattım
sevdamı kapkara olmadan
akladım
şimdi benden kalbimi istersen
boşluktan ibaret kalır bu beden
yüreğim kapladı çoktan her yeri
baştan aşağı kapkara sevda oldum ben
Kayıt Tarihi : 15.1.2007 17:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
'büyüdün dağ gibi kalbimde... nefes bile almıyorum rahat et diye... ' böyle bir şarkı sözü duymuştum ama kimdir bielmiyorum
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!