Kapısı kapalı Şiiri - Tuana Öztürk

ben miydim yanlış olan
gözümü kapatınca oklar hep bana döner
yanıp sönen tehditkar
o kırmızı gözler
cezayı her gece bana keser
eksilen hangi parçam
aradım her defasında
bulamadım anlam
eksilen giden yanım
hangi sokaklarda aranır
bilmem nereye gideyim
evim nerede kiminledir
bakamadım bir daha aynaya
korkum yansıma da yarımsa
göremem kendimi
tutamadım hiç beni
iflah olmayan hisler
bu gece de kafamda sisler
içinde sıkıştığım ben miyim
yarım kalanda aranan neydi
ben mi yoksa hislerim mi
unuttum hisleri
bulamadım kendimi
ben neyim
artık neye benzerim
karşımda kim var
kıramadım kapıyı
üstüme kapandı
eskiden anahtarıydım
şimdi gerisinde kaldığım kapıların