Geçip gittiğin yolun eriyişi ayaklarının altında, Göğümde öbek öbek küsüşmüş bulutlar,
Suyun içine düşmüş kızgın demir gibi kaçıyorlar birbirinden .
Şehrin yitirdiği mistik bir hava var .
Dönüp baksan gitmeyecek gibisin.
Hem, belki de kapımın sesini özlersin.
Ezbere yürünen sokakların halden anlar tavırları, sokağındaki elektirekten bağımsız lambanın aşina olduğu volta saatlerinin anlamsızlığı. Kapımın senden olma sessizliği.
Hani düşünsen gitmeyecek gibisin.
Hem, belki de kapımın Sesini özlersin.
Her adımında bu şehir oluyorum.
Hani dursan duyacak , duysan kalacak gibisin...
Kayıt Tarihi : 17.3.2018 23:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!