Kapıldım Gidiyorum Şiiri - Hamit Atay

Kapıldım Gidiyorum

Kapıldım gidiyorum,
Bir rüzgâr gibi, savruluyorum.
Bazen bir yolculuk,
Bazen yalnızlık gibi hissediyorum.

Adımlarım sessiz,
Ama içimde binlerce haykırış var,
Bir göç yolunda,
Bir yarım kalmış hikâyenin peşinden.

Kapıldım gidiyorum,
Beni tutan zincirleri kırıp,
Gönlümdeki tüm düğümleri çözerek,
Bir başka dünyaya,
Bir başka hayata doğru...

Geceleri yıldızlar bile kaybolur,
Gündüzleri güneş gözlerimden düşer,
Her adımda biraz daha uzaklaşırım,
Ama içimde,
Bir yerlerde hep seni ararım.

Kapıldım gidiyorum,
Bir düş mü, bir gerçek mi,
Bilmiyorum,
Ama benden geriye kalan
Yalnızca bu hüzünle dolu yoldur.

Bir bakış, bir söz,
Bir adım daha attım,
Geri dönmeye cesaretim yok,
Bir göçmen kuş gibi,
Sonra da kaybolurum…
Belki bir daha asla dönmem.

Kapıldım gidiyorum,
Sonsuzluğa doğru,
Ve bil ki,
Gözlerimdeki her damla
Sonsuz bir sevda,
Ve her anımsadığımda
Bir parça daha kaybolurum içimde.

Yolumda yalnızım,
Ama seni hep yanımda hissediyorum,
Bir rüzgârın sesi,
Bir dalın hareketi,
Bir kuşun kanat çırpışı gibi,
Hep oradasın,
Yüreğimin derinliklerinde.

Kapıldım gidiyorum,
Beni bekleme,
Belki bir gün,
Belki yıllar sonra,
Bir başka rüyada,
Bir başka zaman diliminde
Tekrar karşılaşırız…

Şiir Hamit Atay