Kapı Arkasındaki Palto Şiiri - Şeref Işı

Kapı arkasına asılı palto yorgunluğunu anlatır bir bütün günün
Biraz eski biraz yıpranmış olsa da tanığıdır yaşanılan ve biten bir sevdanın
Yağmurlu sokaklardan çok geçmişliğimiz var birlikte
Kendini bana feda etmiştir,ben ıslanmıyım diye sevdiğim bir çok kişinin aksine
Uzun bir yolculuğun ardından katıksız ve susuz bir sabahın ilk saatlerinde
Yakalarına sığındığım olmuştur,yıpranmış paltomun bana sığınmasının aksine
Mutluluğun bulaşıcı olduğunu duydum çoğu zaman,bana hiç bulaşmamış olsa bile
Dertler daha bulaşıcı oldu nedense benim ömrümde
Aşkın en güzel hali,en saf ama en zor haliymiş yaşarken öğrendim
Sönmek üzere olan bir sokak lambasının altında beni ısıtan paltomla çok dertleştim
Şiirler yazdım,şarkılar besteledim
Ben aşkı da,sevgiyi de,hasretlerden öğrendim
Şimdi kapının arkasında asılı duran o palto,yaşanmadan biten bir ömrün tek tanığıdır
Yaşanmadan biten bir tek ömür olsa sorun değil de,her zaman bir beden büyük gelen aşk bütün olanlara tek tanıktır
Yine gecenin bir yarısı soğuktan yakalarını kaldırdığım paltomun içine gizlendim
O’nu kapının arkasına astım ıslak ve yorgun
Bu hikaye satırlarda kalsın mahzun ve durgun…