Kapatıyorum Şiiri - Efe Can Doğan

Bir huydu saksıya dikilen ve gece vakti
Alkolle yeşeren
Darmadağın eden etrafı ve insanın evi de yıkılır
Böyle anlarda
Halbuki biz senle aynı saksıda çiçekler verdik
Görüp gördüğümüz neydi ki bu kadar çok
Neydi bu kadar çok bizden sakladıkları
Bir gece vakti oldu yine gidişin
Bu sefer ki hepsinden başka
Ne kapı kaldı geriye aralanılacak
Ne paslı grurum yerde çamurlar içinde öylece
Bir de cansız bedenimi bulurlar bir yol kenarı
Ben tüm nefret etmişliklerinin toplamı olmayı denedim
Dünya üzerinde ne küfür varsa sarfettim sana
Ve kültür çatışmalarımız hiç bitmedi
Gözyaşlarım temizliyemiyor artık günahkar kalbimi
Öyleyse banada gitmek düşer sadece
Arkama bakmadan olur her gidişim
Ama
Bu sefer kapıyı kapatıyorum