Mavinin yok oluşu idi sessizliğin nedeni
Renklerin ahengini böylesine yitirişi.
Dargın okyanuslar bile gülümsemişti oysa
Rüzgarın ıslığı çarparken karanlığa.
Bir ses çınladı birden denizin kulaklarında
İnciler döküldü tek tek gözyaşının yatağına
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Kapat gözlerini ve umutla uyu şimdi
Belki ansızın bir gülüş doldurur
Yıldızların gözlerini
işte o zaman avuçlarımda bir serçe kanatlanır
Kurtulup çıkar karanlıklardan aydınlığa..
Mükemmel bir finaldi, sevdayı masallara anlatmış gönüllerin ferahlığında.
Belli ki uyanıldığında çiçekler kaplamış olacak yastıkları, yüze düşen tatlı tebessümün yansısı saracak gözlerde beliren sabah yıldızlarını...
Sevgi yüklü saygılarımla derlediğim çiçeklerim engin yüreğinize Şaire'm.
(tam puanımla listemde.)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta