Kanlı Sonbahar Şiiri - Yavuz Altıkat

sonbaharın ilk rüzgarıydı,
ağaçlardan düşen solgun yapraklar
vücudumdan akan kanları örtüyordu...
gecenin gündüzü örtmesine bi hayli benziyordu.!

etraftakiler bağiriyordu,görüyordum onları
duyamıyorumyalnız! oldum olası severim sloganları.
korkak ve öfke dolu bi çift göz dikildi önüme aniden,
akan kanla ben çoktan geçmiştim kendimden...

başladı bağirmaya öfke,hırs,eziyet dolu,
avuçlarım kan,gözlerim korku dolu.
sigara içtiği çok belli olan mor dudakları,
okuyorum ''pis kominist''öl,diye

''pis kominist''altı hece sadece ödülüm
vatan uğruna harcadığım hayellere karşılık.
bilmem bu yol doğruydu belki de yanlış,
peki nedir,bu ''pis kominist,öl''deyişdeki anlayış...

damarlarımda akan deli kanla,
baş koymuştum ben bu deli-dolu davaya,
yolun sonu geldi ağla artık sen ana,
bir ''pis kominist''ölüyor etme inanmam duaya....