Kanla Yazılan Destan çanakkale

Çanakkale’de bir destan var,
Yiğitler yazdı, anıt kadar.
Her bir karışta kan izleri,
Vatan aşkıyla doldu yar.

Seddin üstünde dik durdular,
Ölüm gelince gül kurdular.
Bayrak ellerde, iman gözde,
Şehitler şanı sürdürdüler.

İşte Çanakkale, destan yeridir,
Her taşında bir yiğidin teridir.
Unutulmaz o kahramanlık,
Şehitlerin ruhu göklerdedir.

Şafak doğuyor, rüzgâr asi,
Ufukta yankı topun sesi.
Yiğitler yürür saf saf öne,
Vatan uğruna, şan ve şerefle.

Siperden atlar, düşman söker,
Ölüm korkusu kimde yoktur?
Yaralı kardeş omuzlarda,
Bu nefer düşmez, yılmaz asla.

Çanakkale zafer, iman, şan,
Kahramanlıkla yoğrulmuş kan.
Ruhları hâlâ nöbette bugün,
Adları altın, hatıralar kan.

Ve o gün, gök bile boyun eğdi,
Deniz, topun uğultusuyla sarsıldı.
Şehitler, bir hilâl için can verdi,
Cennete bir adımda yürüdü hepsi.

Ana, oğlunu uğurlarken söyledi:
“Dönmesen de, gururum seninle!”
Mehmetçik gitti, bir fidan gibi,
O fidan, sabahla ordu oldu şimdi.

Bu topraklarda huzurla yatar,
Ama unutulmaz, sonsuz yaşar.
Milletimin bağımsızlık sesi,
Çanakkale, tarihe yazılan yar.

Bu topraklarda huzurla yatar,
Adı, zamanla kaybolmaz asla.
Milletimin özgürlüğüne has,
Çanakkale, tarihe yazılan miras.