Kanıma dokunuyor yaşadığım kalleşlikler, hainlikler
Kurulan kumpaslar, gözyaşları arasında rezillikler
Kardeşlikler mazide kalmış, her yerde umutsuzluklar
Şu garip âlemde bir ben var kendimde, kendimden çaresiz
Bu acımasız âlemde timsahlar bile saf ve masumlar
Acımasız bir âlem içinde masumlar hep çaresiz
Hiç kimse yok elimden tutacak şu kalleş girdap içinde
Yapayalnız çaresiz, kimsesiz, zavallı feryatlar içinde
Kendi haline bakmaz anırır uyuz eşek
Sanırlar ki bu anırmalar neşeli kahkahalar
Sanırlar ki nahoş anırmalar tatlı nağmeler
Gözyaşları kirlenmiş saf değil artık
Kor gibi yanan yüreğim talan oldu artık
Herkes zavallı bir hesap tutturma peşinde
Şaşmayan bir hesap olduğunu bilmeden, zavallıca
Ah çileli gönlüm hiç dinlemezsin şu garip gözlerimi
Gör artık sen de ne olur bakma kör kör
Ne olur dur artık yoruldum, taşıyamıyorum seni
Yeter artık otur artık, incitmesin kimseler seni
17/06/2005
Ali ŞahinliKayıt Tarihi : 12.12.2007 11:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!