Kandırma beni Şiiri - Mehmet Karabulut 2

Bir can borcum varken yüce tanrıya
Onu da sen al git yandırma beni
Kalbimde aşk denen delikanlıya
Vaatler vererek kandırma beni

Bir sonum olursun bir sonsuzluğum
Bir canım olursun bir cansızlığım
Ya şansım ol artık ya şanssızlığım
Tebessüm ederek kandırma beni

Sen ne sevenimsim ne azrailim
Yalvarıp yakardım kurudu dilim
Bu son dörtlüğüm dü kırılsın elim
Eziyet ederek kandırma beni