Bu akşam hafif rüzgâr var salonda, balkonda.
Gıcırtılı yeşil salıncak bakıyor sarmaşığa.
Görkeminden bi haber bakıyor tepeden.
Baygın saatler yaklaşıyor uyku gözde yuva.
Rüzgâr yıldırım düşler yetinir ağır yanık uğultuya.
Dizimde şimdi başı yalnızlığın, homurtulanır.
Büyür sığmaz kocaman balkona.
Sigaramın dumanından gülümsüyorsun sen.
Gülümseme öyle kal, ben den nefret etme.
Dağıttın ortalığı kalmadı şimdi dirlik.
Issızlık dolandı elim ayağım bilmem nerde.
Aklına uydun rüzgârın her gün başka yerde.
Suya kandın umurunda olmaz ki çorak arazi.
Gidebildiği yer yurdu, hiçbir zaman olmadı ki.
Aklım göç etti arar durur bulamaz etrafta can
Uzaklığın bırakır vahşi tadı bana saldırgan.
Avuntum; yalnızlığım da gizli kaldı özgürlüğüm.
Kenan Gezici 15/07/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 15.7.2025 23:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!