Kandım Şiiri - Ayşegül Akyüz Yahşi

KANDIM

Bildiğim ne mânâ imiş ne de hâkikât,
Ruhumu imhâ eden, övgüye kandım.
Yazdığım ne sır imiş ne de makâlât,
Süslü lâfızların, satrına kandım.
Yaşadığım ne din imiş ne itikât!
İlmin ateş yüklü ,çarkına kandım
İçtiğim ne su imiş ne âb-ı hayat,
Şârâb'ın o mayhoş tadına kandım.
Duyduğum ne ses imiş ne de serenâd,
Dürülesi dağların,şânına kandım.
Ne kış imiş oysa ne de zemherât,
Her mevsim esen, rüzgara kandım.
Dur demedim kendime, biraz kıfâyet,
Sonu gelmez yolların, yâdına kandım.

@@¥