Kandiller Şiiri - Süleyman Özdemir Akıner

Eski kandillerde cami dolardı
Kur’an mevlid dinler hoşnut olurdu
Camide cemaat huzur bulurdu
Şimdi o günlerden eser kalmadı.

Mevlid okumaya mekruh dediler
Kimi ölü yemek yemez dediler
Kimileri halimize güldüler
Kandilden mevlidden eser kalmadı.

Kimi eski adet saçma dediler
Kimi sus ağzını açma dediler
Kimisi doğrudan kaçma dediler
Eski doğrulardan eser kalmadı.

Pirinç pilavına taşlı dediler
Kimisi ağzını açma dediler
Davete icabet edip yediler
Davetten yemekten eser kalmadı.

Öğleyin herkes kulüpte buluşur
Kimileri hiç durmadan konuşur
Kimiside boş laflara alışır
Güzel sohbetlerden eser kalmadı.

Alimlerin sade adı kalırsa
Ehli olmayan vazife alırsa
Ayaklar baş başlar ayak olursa
Fazla lafa söze lüzum kalmadı

Kimi okumadan ulema olmuş
Kimisi fıkır fıkır ılim dolmuş
SÜLEYMAN ne hayal etmiş ne bulmuş
Kafayı yormaya lüzum kalmadı.