Kanayan Umutlar Şiiri - İzzettin Coşkun

Hem gökyüzünde yıldızlar
Beynime mimlenmiş vücut sıcaklığın da varmış
Daha ne kadar romantik olmalı gecelerimiz
Daha ne kadar inkârcısı olalım
Gözlerinden düşen ağır dokunuşların

Hem ölümden daha ağırı
Amansız gidişlerin
Terkedilişlerin de varmış
Sen böylesine zamansız
Elvedasız kaybolursan
Ölümlerden daha beterine kalırım.

Umut adında bir yer de varmış
Gülüşlerinin çoğaldığı,
Seni gizlediğim de doğrudur
Seni avuçlarımda
Yaradan ile sırdaş sırdaş
Bölüşemediğim anılar da varmış

Mardin kokan beznini
Sırtımda taşıya taşıya normal koşullarda sarılalım diye
Loş geceler de kanarmış
Hem çam ağaçları hala yeşil
Sonbaharın beklenmedik kekemeliği dökülür yüzüme
Mevsimlere riayet etmeden dökülen umutlar da varmış.
Uzaklardan ve
Uzanılmayan şehirlerden geldim
Üşüye üşüye kanayan umutlar da kalmış