seni sen olarak düşünebilmeyi
denediğim zamanlarım
ömür denilen teraziye yükler bindirdi.
uzaklarda olmuş olması
adımlarımızın zayıf
duyuramadığımız sesimizi sessiz
yitirilen düşlerimizi sindirdi...
soyunmadı şiir
soyunamadı senliğe, yokluğunu yaşarken
var edemedi varlığını
gel git dünyasını sorgularken
kaldıramadı ağırlığını
bizim adımız, adımlarımızı taşıyamadı
hayata sunduğumuz kurbanların
kanayan yaraları kabuk bağlamadı...
yokluğun dolmadı
şiir, yalnızlığa merhem olmadı...
Kayıt Tarihi : 19.12.2006 21:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şiir, yalnızlığa merhem olmadı...
kutlarım..çok hoş..
TÜM YORUMLAR (2)