Ezdiğim zamanın tozlarında,rüzgarları uçurdum.
Kanatsız gölgemin peşinde,acılarla hep koştum.
Gönül yarlarımdan düşen,yapraklarla kavruldum.
Dumanlı zirvede ağladığım,bulutlarda savruldum.
Baykuşu oldum karanlığımın,tavansız gecelerde.
Titreyen alev gibi gezdim,sessizliğin gölgesinde.
Bir nisan akşamı,serin bir günün,
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Devamını Oku
Şark'ın bu sevimli,güzel köyünün
Cenneti andıran bir akşamıydı.
Sizi ilk balkonda gördüğüm gündü,
Yüzünüz sararmış gibi göründü,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta