Kanatlı Kayık Şiiri - İsmet Öztarak

Güvenme Adem’in sözüne,
Cennet bile yetmemiş insan nefsine,
Bir bakarsın kimseler kalmamış zor gününe,
Dün "ölürüm" diyen, bugün başkasının peşinde!

Koyma kendini dermansız dertlere,
Ömür dediğin üç günlük hece,
Nasıl olsa binersin o kanatlı kayığın içine,
Kimler binmedi ki o kayığın içine!

Şimdi bak haline, uğruna yandığın yalanlar âlemine,
Hâlâ tapıyor musun sana ait olmayan hayatların düşlerine,
Boş yere koşturduğun, vurulduğun dünya kaldı mı nefsine,
Kalmaz, kalmayacak hiçbir Adem'e!

Aklınla düşün, kalbinle yaşa,
Elbet bulursun sende olanıda,
Er ya da geç varırsın kayığına,
Ama unutma, herkes kendi hesabıyla baş başa...