Kanatları kırıktı Şiiri - Muammer Erdem

Bir kuş gördüm yerlerde.
Uçup giden kafilesinin arkasından
Gökyüzünü seyrederken.
Göçmen bir kuştu.
Zamanında olması gereken yerde
Olmak zorundaydı.
Yaşamı buna bağlıydı.
Ama çaresiz;
Ama kanatları kırıktı.
Uçamıyordu........
Olması gereken yerde olamıyordu.
Uzun bir müddet kafilesini izledi.
Gökyüzünün sonsuz maviliklerinde.
İçi burkularak,
İçi hüzünlenerek.
Buraya kadarmış yaşam,
Buraya kadarmış birliktelik.
Diye içinden geçirirken
Gökyüzünden kafilesini terkederek
Yanına gelen hayatdaşını gördü.
Çok ama çok mutluydu.
Onun gitmesi gerekiyordu
Yaşamın devamı adına.
O sadakati,
O sevgiyi seçmişti.
Yaralı sevgilisini bırakıp gidemezdi.
Gideceği yer cennet olsa da.
Kanat çırpınışlariyla sarıldılar birbirlerine.
Dakikaları saate,
Saatleri günlere devrederek.
Ölmüştü yaralı kuş.
Ama;
Başında dört dönüyordu hayatdaşı.
Bırakıp gidemiyordu onu.
Zaten anlamı da yoktu.Onsuz diyarların.
Dolaşırken hayatdaşının başında
O da yem oldu bir kediye.
Genç yaşında.
Olsundu.Pişman değildi.
Onunla ölmek bile güzeldi.
O zaman anladım ki aşk,
Aşk işte bu demekti.