Kanatlanan Özgürlük Şiiri - Bahtiyar Kurt

-Güvercin’ e methiye-

Biz, kuşatılmış şehrin modern köleleri;
Üçüncü sınıf yerine konan kayıtsızlar
Geleneğin bekçileri kadar sadık
Ve İstanbul’a vurgun!
Güvercinler gördüm;
Cami avlusunda niyâzlayan,
Ağaç gölgesinde dinlenen,
Toprağı nimet bilip çapalayan.

Kısmetine ne çıkmışsa bahtına,
Allah’ın gariban ve tevekkülü
Kulları gibi sessiz ve sedasız
Gücenmek nedir bilmezler
Nasipleri üzerine tüllenen hem cinslerine.

Bilirler, ekmek özgürlük kadar gerekli;
Yaşamda paylaşılmazsa eğer
Boğazda kilitlenmezse yaşam
Öbür dünyada neyi paylaşacak
Karındaşlarıyla, akranlarıyla.

Verilen her ekmek mücadelesinde,
Ayak altında ezilmeksizin kanatlanmak
Mavi bulutlara sürüklenmek kadar
Güzeldir özgürlük!

Ekmeği gagasında emektir,
Hayat dolu gözleri özgürlüktür,
Tarihten mesaj taşıyan bir mektuptur,
Güvercin! Kendine özgü marifetleri ile sevimli.