Seni ben bir vakit nasıl sevmiştim,
Sultanlar sevilen Cananlar öldü...
Bu Dünya zalimmiş dertle seviştim,
Kendini bir yaren sananlar öldü....
Dünyanın çilesi biter mi sanmış,
Boşuna bir yara sevdaya kanmış.
Ataşı aşkıyla közlenmiş yanmış,
Bir sıcak buseye kananlar öldü...
Bağrına basmazsın seni sayanı,
Affet sen vefayı , hatırlayanı...
Geçmişte kaldıysa hatırla anı,
Sevgili yarini ananlar öldü...
Kanat şu gönlümü sevdiğim kanat!
El olup giderken gönlüme inat!
Sana da kalmaz ki zalim Kainat!
Kendisi gidene yananlar öldü...
H.İ.Ç.- 07/08/2018
Halil İbrahim Çimendağ
Kayıt Tarihi : 20.11.2018 10:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!