Kan grubum H Şiiri - Samira Samiraninsiiri

Kan Grubum: Aşırı Hassas”

Negatifim. Pozitifliğim bile şüpheli.
Ama kanımda sevgi dolaşıyor hâlâ.

Doğduğum gün,
bir hemşire kolumdan kan alırken
henüz bilmiyordu:
Bu damar, sadece kan taşımaz.
Acı da taşır,
hüzün de,
başkasının bakışına bile ağlayacak kadar
incelmiş anlamlar da.

Benim kan grubum tıpta yok.
A değilim, B değilim,
AB bile değil…
Ben “H” grubuyum: Hassas.
Yani kolay incinen,
gözyaşı hızla dolaşımına karışan,
bir gülüşle başı dönen,
bir suskunlukla yere yığılan…

Laboratuvarda çıkmaz bu.
Ancak bir sarılmanın ortasında
kalp ritminin değiştiği anda anlaşılır.

Ben kolay etkilenirim.
Bir şarkıda eski bir sandalye sesi varsa
oturup ağlayabilirim.
Bir çiçeğin solmuş hali bile
bana “sen de geçeceksin” der gibi gelir.
Siz gülersiniz,
ben içimden “acaba neden bu kadar güzel güldü” diye
günlerce düşünürüm.

Ben hep yanlış anlarım.
Ama asla umursamazdan gelmem.
Kırılmaktan korkarım,
ama yine de uzanırım.
Çünkü bilirim;
kan bile pıhtılaşmadan
akmaz kalbe doğru.

Benim kan grubum
sırf sevgisizlikle uyuşmaz.
Çıplak sesle kavga eden her kelime,
içimi morartır.
İç sesimi bastıran her bağırış,
bir iç kanamadır bende.

Doktorlar anlamaz,
bu bir tanı değil çünkü —
bu bir hâl.
Ve hâllerin ilacı yoktur.
Sadece şefkatle sarılırlar birbirine.

Seninle tanışırsam ve
bir şey diyemeden susarsam,
bil ki o sırada içimde
senin için kırmızı halılar seriliyordur.
Ama yürüyüşün sertse,
ben seni içime alamam.

Kan grubum:
aşırı hassas.
Ve belki de bu yüzden,
insanlığa sürekli kan bağışı yapıyorum,
kendi ruhumdan.