Kan Dağlarım Şiiri - Devran Sinanoğlu 2

KAN DAĞLARIM

Sen gitmeye çalışırken
ben tükeniyordum
bilmiyordum ki
kalemi kanıma bandırıp
seni kalbime yazdığımı
ne kadar uğraşsam da şimdi
silinmiyor kanımla işlediğim aşkını
kan dağlarımın zirvesinde
nefesimin dalgalandırdığı
aşkın bayrağı
dağcı oluyor öfkem
tırmandıkça tırmanıyor
apansız başlayan sızılarım
çığ oluyor aşkın
kan dağlarımın zirvesinde
düşüyor duygularımın üzerine
kan dağlarımın yamacında
iki sahipsiz ceset,
iki aşk şehidi
iki cinayet
anons ediliyor
duygularımın adı
biri öfke
biri sızı
artık alıştım sensiz
seni yaşamayı
ne sana öfke duyuyorum
ne de apansız bir sızı başlıyor içimde
Sen gitmeye çalışırken
ben tükeniyordum
bilmiyordum ki
kalemi kanıma bandırıp
seni kalbime yazdığımı
ne kadar uğraşsam da şimdi
silinmiyor kanımla işlediğim aşkın
aşkını kan dağlarımın
zirvesine çıkardım
artık inmek bilmiyor.