Öyle dolu oluruz ki bazen,
yüzleşemeden daha kendimizle,
o garip matemi sarar bizi çaresizliğin
Konuşmaya kalksan karışır kelimeler...
Ağlamaya çalışsanda kurudur göz bebeklerin
Öyleyse gülmek...gülmek zaten ölmektir...
Nefes alabilmek değildir çözüm
her bir alış yayılır verem gibi ciğerlere
Bütün kelimeler kandır artık
ve de bitmez dilde kör bağışıklık
Olur da yazarsam bir gün...
Yine Kan! !
Olurda ağlarsam yıkılır gururumun duvarları,
kaskatı kesilemem geceye
Sonum olmaz ve sorumzsuzluğu kıskanır ölüm...
Ağlayamam belki bakarsın Yine Kan! !
Kayıt Tarihi : 16.8.2010 23:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!