Her zaman benimdin; benim olacaktın
Bırak dünyayı,ahirette bile beni anacaktın
Nerden bilecektin ben yokken yalnız kalacaktın
Sen yokken ben mutluyum; beni düşünme
Gittin ellerin kollarında ne buldun?
Bu aşkı sen yakıp gittin
Sözlerinde durmadın terkettin
Bu serseriyi yanlız bırakıp
Benim olacağın gün ellerin oldun
Yaptıklarından hiç utanmadın
Ayrılıkmış cezam idam değilmiş
Kurumuş aşk gülüm, boynu eğilmiş
Darağacı sevene yakın gelirmiş
Alın sehpayı altımdan ölmek isterim
Seveni anlamaz olmuş kader ezip dururmuş
Yansam ateşinle kibrit olsan
Bas tetiğe kurşun ayrılık;
Vakit; ayrılık vakti!
Ecel geldi dayandı katilim olsan...
Ben ölümü göze almışken aşkına
Öldür hadi geldi infaz vakti
Karşı cinse duyulan sevgide
En son duraktır aşk, durmasını bilene
Paylaşmaktır o duyguyu karşılıklı…
Güven, özveri ve tecrübe yapı taşlarıdır
Sen yeter ki iste, sahip çık
Zamanla aşk kendi kendine yücelecektir
Sen varken gönül hiçbir şeyi takmazdı
Benim sana alışkanlığımı sen verdin
Gözlerim dolardı ama yaş akmazdı
Çünkü yüzümü güldürecek sen vardın
Kimseye inanılmaz bundan sonra
Çektim içime hasret rüzgârının kokusunu
Çıkamadım aşkın, sevdanın yokuşunu
Çok özledim yârimin edalı gülüşünü
Nerdesin güler yüzlüm özledim seni
Günlerdir göremedim bebek yüzlü yârimi
Nedir bu şiirin güzelliği...
Duygularımı anlatmak için; yazsam roman
Sayfaları doldurmaya yeter mi zaman
Ancak duygularımı şiirle anlattığım zaman
Az çok inandırıcı oluyoruz o zaman...
...
Hiç bir duygumu ertelemedim
Yaşayacağım hiç bir şeyi
Sonraya bırakmadım...
Sonra diye bir şeyin olmadığını
Çok iyi biliyordum
Hep yarına dair hayeller kurmak
Bugünde gelmiyorum der beni ekersin
İşim vardı deyip belki yalan söylersin
Gönül bu başkasına da âşık olabilirsin
Unutma kendi kaderini kendin çizersin
Bu serseri ne yapıyor düşünmezsin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!