KAMİL İNSAN
Yaşım altmışı aştı,kamil insan olmadım,
Gündüz elimde fener,kamil insan ararım.
Kim demiş hala kamil,onca insan var diye,
Bırakın onlarcayı,tek bir kamil bulmadım.
Gündüz fener elimde,köşe-bucak ararım.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Ah! bir bulabilsek kalmadı KÂMİL insan güzel bir şiirdi tebrikler...
Saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta