Hayat okyanusunun zifiri yerlerinde,
Yitik iki ruhtuk, ayrı bedenlerde.
Amaçsız, biçare süzülürken derinlerde,
Nerden bilirdim; ruhumun eşi tam da o yerde ...
Denk gelişlerin en büyülüsüydü bu,
Karşılaştığımız an adeta zaman durdu.
Evvelden aşinaydık sanki birbirimize,
Kalubeladan kalma bir his bu belki de....
Kayıt Tarihi : 4.7.2025 13:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!