Kaltak kaltak Şiiri - Fazıl Çakaler

Çölde deve ye ot biter mi biter ne anlarsan anla
Kendi gölgesi ot lur da yer doymaz deme asla
Kulakları olur salkım kuyruğunu da san ar asma
Hakaret etme vay deve vay diye kendini kasma

Evvelin bir damla meni kendini ağırdan satma
Yalan ise söyle bu durumu koy terazi kantara
Oku şiirin tamamını söyle aksini haydi kanıtla
Adaletle söz etmeyecek isen kendini hiç katma

Günümüz de iffetsiz kadına halk dilinde kaltak
Geçmiş te ise keçe,deri vesayre tahta katarak
Hayvan küçük ken bunun gibi şeyle alıştırarak
Sonra semer ile,değil derdim kafa karıştırmak

Ki insan da böyle bir şey işte yur yumuşatarak
Zordur alıştı mı da gelir ona yumuşak yumuşak
Önemsiz mevzular ı deve,önemli olana yavşak
Haramlara dendi mubah Helallere geldi yasak

Kadına şittet kırmızı çizgimiz sayılı kanun dedik
Kadın erkeğe emanettir sözünü ki biz bilemedik
Vatan bayrak minareler le bizler hep büyülendik
Kötü gün geçer deve misali gölge ile beslendik

Eşek sıpası gibi kaltak vuruldu semerler yedik
Bir yüzüğümüz idi orta parmakta oldu bilerzik
Bundan iyisimi var dediler getirdin de seçmedik
Çöller yemyeşil mera oldu bizlermi göremedik

Fazıl Çakaler