Kalsaydın Yanımda Anne Şiiri - Ercan Barut

Sen kalsaydın yanımda eğer
vedaları da severdim belki,
aşkın gerçeklik buluş hikayesi
yarım kalmazdı öksüz yüreğimde...

Vedalaşmak bu kadar zor olmazdı...
Ufalarak küçülen gemiler ,anımsatamazdı bana
gözden kaybolan sevdiklerimi...

Sen kalsaydın yanımda eğer
ölüm kokusu taşımazdı vedalar,
tüm ayrılıkları kabullenebilirdim
zamansız olmadığı sürece...

Hastane kokuları acıtmazdı canımı, vedalaşmanın en acı olanı kadar...
Tepkisiz yüzler çaresiz koyamazdı beni,
çözdüğüm kefenin çaresizliği kadar...
Yıkamazdı bakışlar ve öpüşler beni ,
o son bakışta beklenen gülücük kadar...

Kalsaydın yanımda eğer güzel annem,
Pişman edemezdi söyleyemediğim hiçbirşey ,
cansız bedenine sarıldığım gün
duyduğum kadar...
Felç nasıldır bilmezdim
sol tarafımda,
renkler neden kaybolur anlamazdım
kurumuş göz pınarlarımda...

Gitmeseydin kalsaydın eğer,
zaman durmazdı belki
hüznümün memleketinde...
Nefesimi kesmezdi
başına taktığın örtü,
yakmazdı bünyemi çocukluğuma gitmelerim...

Sen kalsaydın yanımda eğer güzel annem,
hiçbir ağırlık çöktüremezdi beni,
yokluğunun ağırlığı kadar
ve hiç bir rüya beklelenemezdi,
ziyaretini beklediğim hüzünlü uykular kadar...

E.Barut