Aşk, dokunulmaz bir sır gibi durur,
Ne dile düşer ne ele konur.
Yalnızca yürek anlar, yürek duyar,
Yanmaksa nasibindir, usul usul savrulur.
Bir kor düşer geceye, sönmez içten,
Ne zaman tutsan, ateş olur serçene,
Bıraksan, buz gibi çeker kendini,
Yoklukla örter en sıcak düşleri.
Ne kalırsın senle ne gidersin,
Bir adım aşka, bin adım kendinden verirsin.
Ne sarılabilirsin ne susabilirsin,
Kalbinde taşırsın, gizli bir yeminle seversin.
Dışarıda sessizlik, içerde yangın,
Bir bakışla başlar, ömürlük bir sancın.
Ne el uzanır ne söz ulaşır,
Sadece kalbin bilir, nasıl konuşur aşklar...
Gecelerde çağırır adını iç sesin,
Bir gülüşte gizlidir tüm çilesi hevesin.
Sormaz kimse neyin var, derin derin susarsın,
O seni terk etti sanır, sen hâlâ onunla yaşarsın.
Ne elinde kalır, ne avuçta iz,
Sevda dedikleri, bir ömrün gizli deniz.
Dalga dalga büyür içinde o sessiz çağrı,
Kimseler bilmez, kalpte kopan fırtınayı...
Ve aşk öyle bir ateştir ki ey gönül,
Yakmaz her teni, ama yakar senin en derin yönünü.
Bir adımlık mesafe olur sonsuzluğa,
Kalbinde yaşar, görünmez ama her an oradadır aslında...
Ahmet Nejat Alperen
Kayıt Tarihi : 18.5.2025 18:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!