bir kalp krizinde kaybediyorum yavaş yavaş gülmelerimi
gözlerimin kahvesi dipsiz karanlığa teslim ediyor kendini
kelimelerim öyle eskisi gibi dans etmiyor parmak uçlarımda
depremler oluyor beynimde heryanım göçük altında
yollarım sevdaya adanmış kurban gibi
bekliyor geleceğin mevsimi
hangi idam sehpasında sallandı yüreğim
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta