İlk gözlerim gözlerine dokundu
Uzak bir merhaba ile tesadüf zannetti.
Onu sevmekten hiç vazgeçmedim;
En kuytu köşelerde,
kapı aralıklarında,
Saniyelik geçip gidişlerle, Tesadüf zannetti.
Adına hangi aitlik ekini koysam
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta