Ne kadar yaşasa, ne kadar kalsa
Ayaksız araca, biner insanlar
Dünyanın tümüne, hükümran olsa
O ince tünelden, geçer insanlar
Ne idim değil de, ne oldum derse
Koyduğu menzile, doğru yürürse
Kesretin içinde, vahdet görürse
Oluşun sırrını, sezer insanlar
Nefsine yenilip, doyumsuz olma
Muhabbetten kaçıp, ihvanı yorma
Yönünü dönüp te, irşattan cayma
Kendi kimliğini bulsun insanlar
Güruh-u Naciye, katılıp ta coş
Hakikat şehrinin, vuslatına koş
İnersen aşağı, çıkarsın yokuş
Karşıtlarla yaşar, her an insanlar
Zamanım sırrını, perden açarım
Vakıf-ı esrarı, vecdle içerim
Mihmanım dünyaya, kondum göçerim
Sonsuzca bu handa, kalmaz insanlar.
10.01.2005
Süleyman ZamanKayıt Tarihi : 15.9.2005 11:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
O ince tünelden, geçer insanlar
Kesretin içinde, vahdet görürse
Oluşun sırrını, sezer insanlar
İnersen aşağı, çıkarsın yokuş
Karşıtlarla yaşar, her an insanlar
Mihmanım dünyaya, kondum göçerim
Sonsuzca bu handa, kalmaz insanlar
Yüce insan sevgili kardeşim bize söyleyecek söz kaldı mı ki...
TÜM YORUMLAR (1)