Kalleş Şehir Şiiri - İhsan Dinibütün

Çırpındıkça batar ya insan
İşte; çırpındıkça batıyorum
İstediğin bu değilmiydi zaten
Kına yak şimdi taşlarına kaldırımların
Ne namussuz bir şehirsin sen
Hain, edepsiz bir şehir
Bir fahişenin makyajı gibi çiçeklerin
Sinsi, zalim ve bencil...
Düşeni girdap gibi yutuyorsun
Acımıyorsun, lanet olsun...
Asla yenemeyeceksin beni
Bir gün sana boynunu eğdireceğim
Düşüremeden beni,
Adımlarımla eriteceğim taşlarını kaldırımlarının
Sana asla boyun eğmeyeceğim
Bu; son sabahlamam olacak sana inat
Bu gece, son sarhoşluğumu göreceksin
Ben, kalleşliğini yeneceğim
Tozlu yolların delikanlıydı senin
Ağaçların, bir sevgiliyi sarar gibiydi
Tuzak değildi kaldırım köşelerin
Böyle değildin! ..
Sen böyle değildin
Sesi kesilirdi gecelerinin
Duyulunca naraları külhanbeylerinin
Dört bir yanını sarardı memleketin
İstanbul titrerdi heybetinden
Asfalt Rıza'ların, Süleyman Sırrı'ların
A D A N A! ..
Sen böyle değildin
Yanar yüreğim, kanar
İstanbul bile kalleş olmadı
Senin olduğun kadar...