Kalk gidelim buralardan ey kalbim...
Çiçekler susuz, güller beyaz buralarda.
Ağaç değil, insan gömüyorlar toprağa.
Nazenin hayırsız çıkmış.
Vefasızlık çok moda.
Aldırışsız tavırlar, bitmeyen öfkeleri.
Hoyratça seviyorlar.
Zarafetten yoksun kalmış, ülkenin efendileri.
Vicdanlarına gömdükleri aşkları,
Titrek elleri, öldürüyor utangaç cümleleri.
Yarım kalmış hayallerden mezarlıklar yapmışlar.
Bir kıvılcım misali umutları,
Biraz zayıf, bir o kadar da korkak.
Beyhude çabaların sonsuz derinliğinde
Çürümeye yüz tutmuş,çırpınan bedenleri,
Solmadan bize yabancı yüzleri
Kalk gidelim buralardan ey kalbim...
Kalk gidelim.
Kayıt Tarihi : 27.1.2016 10:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!