Cehaletin gölgesinde insanı
Yoğurdukça kalıplara dök cambaz
Geri bakma çağı çağdaşı tanı
Doğurdukça al hizaya sok cambaz
Zamanla yarışıp koş hep ileri
Onlar vermesinler kazan al yeri
Çalış yarat umut tutma kaderi
Eğirdikçe ipliğini bük cambaz
Vere vere bomboş kalır el avuç
Öze güven aranma bak olur suç
Bunca ödün verdinizya ne sonuç
Değirdikçe değdi cana ok cambaz
Ne ararsan onu bilimle tanı
Kararlı dört elle koru vatanı
Yok sayarak unut derler Ata’nı
Çağırdıkça yalanlarla çok cambaz
Sevdalıyım bütün dünya âleme
Ben şairim gücüm yeter kalame
Kalbur altı sanıp beni eleme
Bağırdıkça Taştan orda yok cambaz.
Kayıt Tarihi : 9.11.2006 08:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yürek kokusunu gülsuyuyla örtmek isteyenler kendini aldatırlar.
TÜM YORUMLAR (1)