Gül Ablamın Bal Arısı Çeşitlemesi
I.
İki bin on nisanı
Yani geçen bahar
Henüz Şar dağında kalkmamıştı kar
Bir çift güvercindi elleri
Kanat açınca gümüş yanardı
Kanlı uykusunda kara gözleri
Her açılışı başka bahardı
Har içinde hazan gülleri
Acıları biriktiriyoruz gün gün
Sevinçleri öğüten bir değirmen gibi
Un ufak ederek anı
Kendi rüzgarımızı ekiyoruz için için
Gemisini omuzlarda yüzdürmek için
Herkesin kendi tufanı
Önce Veysel Amcam gitti
Zaten pis işlere hep O en önce giderdi
Sonra Hasan Amcam
Rahmetli hep Veysel Amcamı teftiş ederdi
Sonra da Gül Yengem
Beş dakika sesi gelmese
Cimrinin tekiydi
Öyleki
Bakmazdı
Kuruş olsa aynaya bakmanın bedeli
Hakkını da yememek gerek
Harbi adamdı
Yarım yüzyıl geçti üzerimden
Güneş doğdu-battı
Yıldızlar parladı söndü
Binlerce kere yeniden
Düşünüyorum da şimdi
Ne kavgaya sürdün bedenini
Ne soğuktan sıcağa sürdün elini
Altı üstü bir kere ölecektin
Hergün yeniden ölerek ödedin bedelini
İz bırakmadan bir karınca kadar
İyi arkadaştık
Akşam olunca kuytular
Beni arardı
Bazı akşamlar yıldız
Bazanda Yaramı yağmur sarardı
İş anlamak olunca
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!