Kalemsiz Şair Benim Adım

Kalemsiz Şair benim adım,
Senin adın Suskun Deniz.
İkimiz de doluyuz, ikimiz de sessiz.
Anlatacak çok şey var da kelime yok.
Bir nefes, bir bakışla anlarız birbirimizi,
Kalemsiz, dilsiz, sözsüz…
Ne gerek var ki kâğıda, ne gerek kaleme?
Yazık değil mi dökülecek mürekkebe?
Gönül gözüyle okuruz birbirimizi,
Ta yürekten yazarız içli içli şiirimizi.
Senin gözlerin elem, benim ruhum keder,
İkimiz de bu aşkın yükünü omuzlamışız.
Sonu mu? Sonu sorulur mu sevdanın?
Ne yaşanacaksa yaşanır, gider.