Kalemle Çizilmiş Geceler

Kalemle Çizilmiş Geceler

Geceler bitmez, tükenmez içimde,
Kalemle çizilmiş her bir cümlede.
Yalnızlık bir nakış gibi ince ince,
Kazınmış kalbime, suskun hecede.

Ay ışığı bile kırık dökük sanki,
Yıldızlar dilsiz, gece hep yankı.
Bir isim yazılı sol yanımda hâlâ,
Silinmiyor, ne zamandı sanki?

Zaman akıyor, ben yerimdeyim,
Bir hayalin ucunda, sessiz bekleyeyim.
Kalem susar bazen, ama iç durmaz,
Kâğıda dökerken, gözyaşı uymaz.

Her çizgi bir yara, her kelime sen,
Unut diyemem, kalmışsın derinden.
Geceler bitmez, ama gün doğar elbet,
Belki bir satırda, başlar yeniden