Kalemin Mürekkebi Haklıymış Komşum

Haklıymışsın ya, komşum.
Kaderin mürekkebi konusunda,
Benim de kaderimin yazısı, senin ki gibi
O, dediğin mürekkeblen yazılmış alnıma...

Benim gitmeye hazırlandığım yollardan,
Sen çoktan gidip dönmüştün,tecrübeyle biliyordun.
Şiir gibi cümleler, atasözleri, deyimler

Büyüklerinden duymuşsun sende,
Eskiler, ne kadar doğru sözler söylemişler.
Öğüt olsun diye bana öğretiyordun.

Ne çok konuda da hak verdim,
Yıllardır sana.
Sanki; kocaman bir fincanda
İçeceğim acılardan
Fal bakmışsın yaşanmamış yıllarıma.

Hani; hayat dolu, cıvıl cıvıl iken
Parmağıma geleceğimin
İşaretini ilk yüzüğü takmışken ben,
İçini çekip gözünle dalarken,

Kim bilir? neler neler batardı yüreğine.
Suskun acılarında biriken,
Yüzünde hüzünler belirirken.

Diyordun ki! bana sen.
Hep gül şimdi neşelen.
ilkbahar mevsimi bunlar.
Bir gün hepsi solacak tadını çıkar.
Önünde kışlar,
sonbaharlar var.

Gülerdim tabi! anlamazdım, ben,
O zamanlar içtendi kahkahalarım.
Yoktu şimdi ki!
Gönül kanatan acılarım...

Ah komşum! zamansız bitti o baharlar
Çok erken yaşadım, kara kışları içimde,
Dışımdan gören sandı; hep ilkbahar.
Olmadı hiç ömrümde,
Çiçekler topladığım bir bahar.

En uzun yaşadığım; mevsimdi,
Yıllarım da erken gelen ;sonbaharlar.

Bundan sonra benim,
Beşinci bir mevsimim var.

Her insanın ömründe,
yok mu dur?
Yaşanılamayan hayatlar.
Sanki herkes kendisi için mi? yaşar.
Anlıyorum artık,
Yaşamadan ölüyor insanlar...

Ah işte! komşum dedim ya!
Sen haklıydın; bizim alın yazımızı yazan
Kalemin; mürekkebi,
Tavukların; yediği buğdayın; oksitlerinden yapılmış...
V.Kayra