Kalem Bilirdi Özlemini... Rüzgar Üzerine ...

Özledim dese satırda kalem...
Yüreğinin dilinden kelam etse....
Rüzgar esse üzerine alınırdı.....
Göze çöpeldeyse Rüzgardan mı sanılırdı.....
Yürek sevgiden coşsa.....
Suçlu mu sanılırdı.....
Özlemek neydi....
Ne çok anılırdı....
Mesafeler mi girerdide araya....
Yollar yok mu sanılırdı....
Dönüşü olmayan yol....
Nasıl resme sığdırılırdı.....
Başlayıp biten bir....
Sevdanın mı Masalıydı....
Özlem içinde bir....
Hasret türküsünün mü...
Bestekarıydı.....
Özlem Gurbetle mi anılırdı.....
Bir garip Ayrılık mıydı....
Neden ozaman insan....
İçindeki Özlemine sarılırdı...
Unutulmuş bir hikayenin belkide...
Son yazarıydı....
Bitse Kavuşulsa ÖZLEM lere....
Yine beste beste nota nota....
Ayrılığın bitişiyle....gelişiyle....
Anılırdı......