Kalem Şiiri - Necati Keçeli

Senden önce kuma, toprağa yazdım
Doğruya, yanlışa yol oldun kalem
Seninle yazdım da seninle bozdum
Her yere benimle gel oldun kalem

Yazılar yazdırdın resim çizdirdin
Hesaplar yaptırıp dünya gezdirdin
Her sazın teline, nota dizdirdin
Çantamın içinde kal oldun kalem

Kaş göze çekilsen gönül yakardın
Yazdığın şiirle yuva yıkardın
İdam sehpasına, karar çıkardın
İnsanın elinde kul oldun kalem

Kılıçtan keskinsin Şahı yıkarsın
Bazen güldürürde, bazen sıkarsın
Dışarıya kusar, yazmaz bıkarsın
Bak yine sana bir hal oldun kalem

Ayrılığı yazdın, gurbet ellere
Mektubu öğretin, yanan kullara
Yazdığın değişti dilden dillere
Bilmediğim dilde lal oldun kalem

Çok hediye ettim, eşe, dostuma
Çeşitli ilaçlar yazdın hastama
Tarih attın doğum günü pastama
Herkesin gözünde gül oldun kalem

Necati diyorki! açsam uçarsın
Ehlinin elinde, ışık saçarsın
Düşersen cahile belki naçarsın
Kağıtta kitapta dil oldun kalem

Necati KEÇELİ
İZMİR