Kalem Şiiri - Abdul Kerim Aydın

Bir elif misali, kondurdum elime,
Kanatlandı uçtu, rehber oldu dilime.
Çocuk oldum kaybettim kendi evimde,
Orada bir ben gördüm sanki aşkın peşinde.

Tüccara büründüm sayfadan sokaklarda,
Kelimeler sattım şiirler çarşısında,
Pazarlık yaptım dizelerle, kıtalarla,
Heyula gördüm sanki ayine-i devranda.

Uzaklarda bir şahıs, tanıdık bir sima,
Kalbimde bir ritim, bilindik bir parça.
Kelebekler sahnede, akrepler sırtımda,
Şimdi fark ettim sanki, uzaklarda bir buğlu ayna.